,,Pocieszyciele Boskiego Serca z Getsemani, a z nimi wszyscy czciciele cierpiącego Serca Chrystusa z pewnością wspominać będą w tym roku ową noc Wielkiego Czwartku, kiedy to Pan Jezus w śmiertelnej trwodze wypił aż do dna kielich goryczy, grozy, smutku i boleści za grzechy świata, a ku jego zbawieniu. Było po ustanowieniu Najświętszego Sakramentu, po pierwszej wielkanocnej Komunii św. Święci apostołowie wysłuchawszy modlitwę arcykapłańską Jezusa, dziękczyniąc wybrali się na Górę Oliwną, do posiadłości zwanej Getsemani”.
Te słowa naszego Założyciela, które bracia po raz pierwszy przeczytali w 1934 roku nie straciły dla nas nic ze swojej aktualności. Noc Wielkiego Czwartku połączyła wszystkich pocieszycieli we wspólnej modlitwie i czuwaniu. Najważniejszym dla nas wydarzeniem, po zakończeniu celebracji Wieczerzy Pańskiej był moment odnowienia naszych ślubów zakonnych. Ten wyjątkowy wieczór był dla nas chwilą refleksji, jak również dziękczynienia za osobę Ojca Litomiskiego i każde pocieszycielskie powołanie.
