Ojciec Karol Dezyderiusz Moravčik był niezwykłą postacią w historii Zgromadzenia, mającą ogromny wpływ na jego odrodzenie. Ojciec generał Karol Moravčik był człowiekiem ogromnej kultury. Władał kilkoma językami, w tym językiem arabskim oraz hebrajskim. Łączyła go szczera przyjaźń z wieloma biskupami i pracownikami Kurii Rzymskiej. Cechowała go niezwykła skromność oraz umiłowanie ubóstwa. Urodził się w 19.12 1916 r. w Ujlok, niedaleko Nitry na Słowacji. Gdy miał jeden rok, zmarła mu matka, a wychowaniem małego Karola zajęli się dziadkowie. Szkołę podstawową ukończył na Słowacji, średnią w Wiedniu, natomiast 13 klasę ukończył w Jerozolimie.
W wieku 14 lat mimo sprzeciwu ojca i macochy, zdecydował się na drogę kapłańską. Pierwszy etap formacji zakonnej – nowicjat rozpoczął 24.05. 1935r. Po jego zakończeniu 12.07.1936r. złożył swoje pierwsze śluby zakonne, na ręce Ojca Założyciela w Tullnerbachu. W grudniu 1936r. brat Karol decyzją swoich przełożonych został wysłany do Jerozolimy, by kontynuować naukę u ojców dominikanów. Tutaj zaliczył egzamin maturalny.
Cztery lata później w Jerozolimie, 19.04.1940r. poprzez akt ślubów wieczystych oddał się na wyłączną służbę Bogu.
W Jerozolimie ukończył Uniwersytet i Wyższe Seminarium Duchowne. Po trzecim roku studiów, podczas II wojny światowej, otrzymał wezwanie do wojska w Jerozolimie do Armii Brytyjskiej pod dowództwem gen. Marshala Montgomery. Służył w Afryce Północnej następnie we Francji w Dunkirk. Chciał zostać pilotem, jednak skierowano go oddziału wojskowego na motorach. Po 5 latach służby wojskowej kontynuował rozpoczęte studia w Patriarchalnym Seminarium w Jerozolimie. Była to bardzo prestiżowa uczelnia. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 lipca 1950r. z rąk Patriarchy Jerozolimskiego w Bazylice Getsemani. Patriarcha wysyła o. Karola do pracy w szkole katolickiej La Sallette Brothers. Był nauczycielem a następnie Inspektorem Szkół w Palestynie, Jordanii i Jerozolimie, gdzie uczył katechezy oraz języków – arabskiego i hebrajskiego.
W 1959 roku rozpoczął pracę w słowackiej parafii p.w. Matki Bożej Bolesnej w Sarni w Kanadzie, czynnie pomagał duszpastersko sąsiednim parafiom. W trakcie swojej pracy o. Karol poświęcił się budowie Niższego Seminarium w Brights Grove z myślą o wychowywaniu przyszłych powołań kapłańskich. Od jednego z dobrodziejów otrzymał 10 akrów ziemi. Zmiany, które przyniósł II Sobór Watykański zaowocowały zniesieniem Niższych Seminariów Duchownych. W tej sytuacji przerobił wybudowany obiekt na dom służący chłopcom, mającym problemy z prawem, lub nie mogącym mieszkać w domach rodzinnych z różnych powodów. Pojawiające się trudności zmusiły o. Karol do sprzedania posiadłości rządowi Ontario. Na prośbę swojego ordynariusza – biskupa Sherlocka, przez ponad 20 lat pracował w parafii św. Józefa w Chatham, gdzie pełnił również obowiązki kapelana w tamtejszych szpitalach. Ponadto odprawiał Msze Święte w domach «samotnej starości». Był także proboszczem w małym kościele w Stevenson w pobliżu Tilbury. Przez 23 lata swojego życia (1964-1987) pełnił urząd przełożonego generalnego Zgromadzenia Braci Pocieszycieli z Getsemani. Odszedł po nagrodę wieczną 22.04.2003r. w Chatham w Kanadzie, gdzie został również pochowany. Przy jego grobie wierni z wdzięczności posadzili drzewko noszące jego imię.
Był najwyższym przełożonym Zgromadzenia, urząd przełożonego generalnego sprawował w latach 1964-1987.